موریهه اوشیبا شاگردان بسیاری داشت ولی هیچکدام از شاگردانش خصوصیات منحصر بفرد او را به ارث نبردند.

اما بعضی از آنها گوشه هایی از آی کی دو را وسعت بیشتری بخشیدند که باعث بوجود آمدن سبک های مختلفی شد.

۱- آی کی کای Aikikai: سبک پایه است. تقریبا از همان اصول و روش موریهه پیروی می کند و توسعه آن توسط پسرموریهه، کیسشومارو Kisshomaru صورت گرفت.

۲- تومیکی ریو  Tomiki rio: یکی از بزرگترین نوابغ هنرهای رزمی که استاد جودو نیز می باشد، کنجی تومیکی Kenji tomiki است. آی کی دوی وی که اولین سبک مستقل از آی کی دوی پایه بشمار میرود ابتدا با مخالفت های زیادی روبرو شد. اما اکنون به یکی از پرطرفدارترین و قدرتمندترین سسیستم های آی کی دو و هنرهای رزمی بدل شده است. این سبک علمی کاربردی است وبررسی تکنیک ها در اصول با دقت خاصی انجام شده و نیز آموزشی کاملا کلاسه ومدرن است .

۳- یوشین کان Yoshinkan: بنیانگذار آن یکی از بهترین شاگردان استاد اوشیبا، گازو شیودا Gozo shioda می باشد . آی کی دوی وی شباهت های بسیاری با سبک آی کی کای دارد و به سبک سخت معروف است. تکنیکهای کاربردی تر و بر ایستایی وقدرت اجراکننده تاکید بیشتری شده است.